یک سوال قدیمی که همواره بین مهندسین طراح مطرح بوده است، تعیین ضریب ترک خوردگی دیوار حائل می باشد. برخی عقیده دارند به علت وجود خمش خارج صفحه در دیوار حائل، باید ضریب ترک خوردگی 0.25 که ACI-318 برای Slab ها در نظر گرفته باید به دیوار حائل اعمال شود. اما ACI-318 دقیقا در این مورد چه می گوید. با ادامه مطلب همراه ما باشید. 

به طور کلی ضرایب اصلاح ممان اینرسی اجزای سازه ای در بخش 6.6.3.1.1 آیین نامه ACI 318-14 ارائه شده است جدول زیر نیز از همین بخش، ضرایب را نشان می دهد.

همانطور که از جدول بالا مشاهده می شود، آیین نامه ACI برای دیوار ها( بدون نامبردن از نوع عملکرد دیوار، برشی یا حائل) ضریب ترک خوردگی دیوار بتنی ترک خورده را 0.35 و دیوار بتنی ترک نخورده را برابر 0.7 در نظر می گیرد. به بیان دیگر، جهت تصحیح ممان اینرسی دیوار حائل در نرم افزار های طراحی مثل ایتبس، ضرایب ترک خوردگی 0.35 یا 0.7 باید به m11 & m22 & m12 دیوار های حائل اعمال شود. 

البته ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که در بسیاری از ساختمان های مسکونی، با توجه به شرایط ملک مجاور، در دو یا سه وجه ساختمان (و نه در همه وجوه ساختمان) دیوار حائل وجود دارد و بنابراین تراز پایه با تراز بالای دیوار حائل منتقل نشده و دیوار حائل نیز بالای تراز پایه قرار میگیرد و عملکرد برشی نیز دارند. بنابراین در این گونه دیوار ها، علاوه بر ضرایب m در دیوار ها، ضرایب f نیز (f11 & f22 & f12) بر حسب ترک خورده بودن یا نبودن دیوار ها باید اعمال شود.

در انتها به رویکرد ACI در قبال تشخیص ترک خورده بودن یا نبودن دیوار بتنی بر اساس بند R.6.6.3.1.1 می پردازیم


همانطور که ملاحظه می شود، ابتدا تحلیل باید با فرض ترک نخورده بودن دیوار انجام شده و در صورت مشاهده تنش های ترک خوردگی بعد از تحلیل، مقطع دیوار ترک خورده می باشد و باید ضرایب ترک خورده اعمال شود.